Multipl skleroz merkezi sinir sistemi(beyin ve omurilik) ak maddesinin yineleyici ya da ilerleyici hastalığıdır. 20-40 yaşları arasında, travmadan sonra en sık karşılaşılan önemli bir özürlülük nedenidir.

Multipl skleroz (MS) yaklaşık 150 yıl önce tanımlanmıştır. 1800’lü yılların ilk yarısına ilişkin bilgi olmaması multipl sklerozun nispeten yeni bir hastalık olduğu şeklinde yorumlanır. St Lidwina of Schiedam (1380-1433)’da 18 yaşında yineleyici bir nörolojik hastalık ortaya çıkmıştır. Bunu 1824’te Olivier’in bildirisi izler. Bundan kısa süre sonra Carswell, patolojik anatomi atlasında bir multipl skleroz olgusu sunmuştur. İzleyerek, Cruveilhier klinik olgu sunumlarıyla birlikte multipl sklerozun tüm patolojik tanımını atlasında basmıştır. Frerichs, Valentiner, Turck, Rokitansky ve Rindfleisch konuya önemli katkılarda bulunmuşlardır. 1866’da Vulpian tanımlanan bu patolojik tabloya “sclérose en plaque” adını önerdi. Jean Martin Charcot multipl sklerozun farklı ve özgün bir tablo olduğu konusunda en önemli rolü oynamıştır.

Bazı klinik tablolar multipl skleroz için niteleyici olmakla birlikte, sıklıkla klinik kuşkuyu doğrulamak ve diğer olasılıkları dışlamak için yardımcı araştırma yöntemlerinden yararlanmak gerekir. Bu incelemelerin bazıları multipl sklerozlu hastalarda hastalık aktivitesini izlemede de yararlı olabilir.İdeal bir tedavisi olmamasına karşın, multipl skleroz için birçok yeni tedavi araştırılmaktadır; ve birçoğu yakın zamanda kullanım için hazır olacaktır.

Kaynak : İ.T.F. Nöroloji Ders Kitabı